«Avatar» - «Πράσινο» και αντιπολεμικό 3D…
«Είμαι ο βασιλιάς του κόσμου» είχε αναφωνήσει ο Τζέιμς Κάμερον κρατώντας στα χέρια του κάποια από τα 11 Οσκαρ που πήρε το 1997 ο «Τιτανικός». Φαίνεται, όμως, ότι οι φιλοδοξίες του δεν σταματούσαν εκεί. Έχοντας πάθος με τις τεχνολογίες και την επιστημονική φαντασία, ο σκηνοθέτης του «Aliens» αφού αποσύρθηκε επί χρόνια από το προσκήνιο του Χόλιγουντ, επιστρέφει με το πολυσυζητημένο «Avatar», μια ταινία 3D που θα βάλει τα γυαλιά όχι μόνο στους θεατές αλλά και στην ανήσυχη και προβληματισμένη για το μέλλον της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Ο άγριος κόσμος του πλανήτη Πανδώρα δεν είναι, όμως, απλώς μια ακόμα τετριμμένη ευκαιρία για περιπέτειες με «καλούς» και «κακούς». Ο Κάμερον, όπως άλλωστε μας λέει, ήθελε να δώσει μηνύματα οικολογικά αλλά και πολιτικά. Αφήστε που τον βρήκαμε και ιδιαίτερα διαβασμένο στην ελληνική μυθολογία…
Διαβάστε περισσότερα »
AVATAR - Official Launch Trailer (HD)
Πέρα από την προφανή αναφορά στον πολιτισμό των Ινδιάνων, ποιες άλλες φυλές σάς ενέπνευσαν για την ταινία;
«Μελετήσαμε πολλές φυλές από όλο τον κόσμο, τις κομμώσεις, τις βαφές των προσώπων, την κατασκευή εργαλείων, όπλων, κεραμικών κ.λπ. Το ίδιο κάναμε και με τη γλώσσα. Ζήτησα από τον δρα Πολ Φρόμερ να βρει ήχους που οι ηθοποιοί θα μπορούσαν να προφέρουν -από Ινδονησία, Πολυνησία, Αφρική. Αν το είχα σκεφτεί νωρίτερα, θα είχα βρει μια μικρή φυλή ιθαγενών, απ' αυτές που απειλούνται να εξαφανιστούν μαζί με τη γλώσσα τους, και θα τους έπειθα να μου δώσουν την άδεια να τη χρησιμοποιήσω και να τη βοηθήσω να επιβιώσει. Αν και οι ανθρωπολόγοι σού λένε να μην ανακατεύεσαι με αυτούς τους ανθρώπους, ότι μπορεί να τους βλάψεις μόνο και μόνο ερχόμενος σε επαφή μαζί τους. Το θρησκευτικό σύστημα της ταινίας είναι επίσης κράμα από τη θρησκεία φυλών του Αμαζονίου αλλά και κάποιων τάσεων που προηγούνται των μοντέρνων θρησκειών, όταν οι άνθρωποι λάτρευαν τη φύση και πίστευαν ότι έχει ψυχή. Παρ' όλο που δημιουργήσαμε ένα φανταστικό κόσμο, εμπνευστήκαμε από τη φύση. Αν είχαμε να φτιάξουμε ένα φτερωτό πλάσμα, για παράδειγμα, έλεγα στην ομάδα των σχεδιαστών να ψάξουν ένα παρόμοιο πλάσμα της Γης. Ολα τα «εξωγήινα» πλάσματα υπάρχουν εδώ, θαυμαστά και μεγαλόπρεπα. Μόλις πιστεύαμε ότι καταφέραμε επιτέλους να δημιουργήσουμε κάτι καινούργιο, κάποιος άνοιγε ένα βιβλίο φυσικής ιστορίας και το έβρισκε».
Είπατε πως η δουλειά στο «Avatar» έμοιαζε με πήδημα από γκρεμό...
«Ξέραμε ότι θα προχωρούσαμε την τεχνική του CGI (Computer Generated Imagery) πέρα από τα τωρινά δεδομένα διότι θέλαμε να δημιουργήσουμε ζωντανούς χαρακτήρες, που ο θεατής θα μπορούσε να πιστέψει σε οπτικό αλλά και συναισθηματικό επίπεδο. Έπρεπε να αποδείξουμε στο στούντιο Fox ότι είμαστε ικανοί να αναπτύξουμε μια καινούργια τεχνολογία. Φέραμε μερικούς ηθοποιούς, γυρίσαμε μια σκηνή και την επεξεργαστήκαμε για 6 μήνες. Τη δείξαμε στον Τζιμ Γιαννόπουλο και τον διαβεβαιώσαμε ότι ήταν μόνο 80% αυτού που θα μπορούσε να επιτευχθεί με περισσότερο χρόνο στη διάθεσή μας. Αυτό που παίρνει χρόνο δεν είναι η φωτογράφηση, αλλά η δημιουργία του χαρακτήρα στον υπολογιστή. Η ομάδα animation στο WETA Digital χρειάστηκε σχεδόν ένα χρόνο για να δημιουργήσει έναν χαρακτήρα με τις ακριβείς εκφράσεις του ηθοποιού. Βλέπεις τα μάτια των χαρακτήρων να λάμπουν, ενώ ο λόγος και η έκφραση συναισθήματος μοιάζουν αληθινά. Μία από τις παρεξηγήσεις που έχουν διαδοθεί είναι ότι πρόκειται για μια ταινία σαν αυτές του PIXAR, όπου οι ηθοποιοί στέκονται μπροστά στο μικρόφωνο και δίνουν φωνή στους χαρακτήρες. Εμείς έχουμε ολοκληρωμένες ερμηνείες. Με το νέο τεχνολογικό σύστημα καταγράφουμε την ερμηνεία του σώματος, των χεριών και του προσώπου, και αυτή η ερμηνεία είναι ιερή για όλη την παραπέρα διαδικασία. Οι τεχνικές επεξεργασίες που έπονται δεν πρέπει να αφαιρέσουν τίποτα από αυτή. Μόνο να προσθέσουν».
Πιστεύετε ότι ο τρισδιάστατος κινηματογράφος (3D) είναι το μέλλον του κινηματογράφου;
«Βλέπουμε τον κόσμο τρισδιάστατο. Στο σινεμά δεχόμαστε τον περιορισμό ότι τον βλέπουμε σε τετράγωνο ή παραλληλόγραμμο σχήμα, ακριβώς όπως στα πρώτα χρόνια του κινηματογράφου δεχόμασταν ότι η εικόνα ήταν μαυρόασπρη. Το χρώμα εμφανίστηκε στον κινηματογράφο στο τέλος της δεκαετίας του '30, αλλά η επικράτησή του προκλήθηκε από την τηλεόραση. Ο περισσότερος κόσμος είχε αποκτήσει πια έγχρωμη και δεν ήθελε να έχει λιγότερο ικανοποιητική εμπειρία στις κινηματογραφικές αίθουσες. Μαντέψτε, λοιπόν, τι θα συμβεί πάλι. Οι εταιρείες των ηλεκτρονικών ενδιαφέρονται πάρα πολύ για το 3D. Η τηλεόραση έχει τη δυνατότητα να εκπέμπει σήμα 3D και, ειδικά για τον αθλητισμό, θα είναι συναρπαστική εμπειρία. Ο κόσμος δεν θα θέλει πια να βγει από το σπίτι του. Ο κινηματογράφος πρέπει να ανταγωνιστεί αυτή την κατάσταση και να προσφέρει μια ισάξια εμπειρία, αν όχι καλύτερη. Ισως σε 30 χρόνια από τώρα, αλλά όχι αμέσως, όλες οι ταινίες θα είναι 3D».
Χρησιμοποιήσατε άλλη μια νέα τεχνική, με την κάμερα να περιστρέφεται σε άξονα 360 μοιρών, καταγράφοντας όλη τη σκηνή σε ένα πλάνο, που αργότερα το επεξεργάζεστε ηλεκτρονικά.
«Διαχωρίσαμε τη διαδικασία φωτογράφισης από την ηθοποιία, επιτρέποντας στους ηθοποιούς να παίζουν σε έναν κενό χώρο που ονομάσαμε "volume". Ολη η δράση καταγράφεται σε αυτόν, πριν ακόμα αποφασίσουμε τις γωνίες της κάμερας και τα πλάνα. Οι ηθοποιοί παίζουν ελεύθερα, κατά κάποιο τρόπο όπως στο θέατρο. Κατασκευάσαμε μια «εικονική κάμερα» (virtual camera), μέσω της οποίας έβλεπα τη δράση στον υπολογιστή -έβλεπα τη Σιγκούρνεϊ Γουίβερ να κινείται σαν το πλάσμα των 3 μέτρων στο οποίο θα μετατρεπόταν στην ταινία. Αφού καταγραφεί η δράση, έρχεται η ώρα να σκεφτώ σοβαρά τα πλάνα, τις κινήσεις της κάμερας και τον φωτισμό. Αφού τα φτιάξουμε, τα στέλνουμε μονταρισμένα στο WETA Digital (animation στούντιο). Εκεί τα μετατρέπουν σε υψηλή ανάλυση, αλλά κρατάνε όλες τις πληροφορίες τους. Η διαδικασία επεξεργασίας των πλάνων ήταν χρονοβόρα, ήθελε ένα, ενάμιση, σε μερικές περιπτώσεις ακόμα και δύο χρόνια για να τελειώσει».
Πώς θα περιγράφατε την εξέλιξή σας ως σκηνοθέτη από τον «Εξολοθρευτή» ώς το «Avatar»
«Επειτα από πολλά χρόνια συνεργασίας με την επιστημονική κοινότητα, νομίζω ότι έχω μάθει κάτι που πάντα διαισθανόμουν: ότι η φύση είναι ένας θαυμαστός κόσμος, ένας κόσμος που πρέπει να εκτιμήσουμε και να καταλάβουμε πριν τον καταστρέψουμε. Είμαστε και εμείς μέρος της, αλλά βρισκόμαστε σε μια μεταβατική κατάσταση λόγω της ανάπτυξης της τεχνολογίας. Η ταινία δείχνει τι συμβαίνει όταν μια αναπτυγμένη τεχνολογία βρίσκει μια υπανάπτυκτη: η πρώτη θέλει να εκτοπίσει τη δεύτερη. Δεν ήθελα να κάνω μια διδακτική ταινία. Ηθελα να προσφέρω μια δυνατή εικαστική και συναισθηματική εμπειρία, στην οποία ο θεατής μπορεί να βρει ερεθίσματα για σκέψη γύρω από τα περιβαλλοντικά ζητήματα. Μια άλλη ιδέα στην ταινία είναι η ανάγκη για κατανόηση και αποδοχή κοινωνιών διαφορετικών από τη δική σου. Οπωσδήποτε δεν με απασχολεί η πιθανότητα του να προσγειωθεί ένα διαστημόπλοιο στο γκαζόν του Λευκού Οίκου! Αυτό που με απασχολεί είναι να μάθουμε να συζούμε ειρηνικά, να απαλείψουμε τις συγκρούσεις, να καταλάβουμε τους "ξένους", να δούμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια τους. Ετσι η ταινία αρχίζει και τελειώνει με το άνοιγμα των ματιών του πρωταγωνιστή. "Αν ζητάς μήνυμα", σου λένε στο εμπορικό σινεμά, "πάρε την Western Union. Ασε το μήνυμα, εδώ προσπαθούμε να πουλήσουμε εισιτήρια!" (γέλια). Η γνώμη μου είναι ότι υπάρχει τρόπος να τα κάνεις και τα δύο». *
Γιατί διάλεξα την Πανδώρα
Γιατί ονομάσατε τον πλανήτη Πανδώρα;
«Όταν πρωτοδιάλεξα το όνομα δεν το πολυσκέφτηκα. Ολοι ξέρουμε το κουτί της Πανδώρας. Σκέφτηκα, λοιπόν, ότι θα μπορούσε να ήταν το όνομα που έδωσαν στον πλανήτη οι πρώτοι εξερευνητές όταν βρέθηκαν σε έναν τόπο εχθρικό με άγρια πλάσματα. Οταν όμως το έψαξα, έμαθα ότι η Πανδώρα ήταν η πρώτη γυναίκα στην ελληνική μυθολογία. Ενα άλλο όνομά της, σύμφωνα με κάποιες εκδοχές, είναι Γαία. Για τη δική μου ιστορία, που περιστρέφεται γύρω από τη Μητέρα-Φύση και μια μητριαρχική στην ουσία κοινωνία το όνομα ταίριαζε τέλεια. Ο μύθος μού αποκάλυψε κάτι σημαντικό. Είχα την εντύπωση ότι θα έκανα μια ταινία "αρσενική", μια περιπέτεια στη ζούγκλα με πολυβόλα και τέρατα, αλλά, τελικά, εξελίχτηκε στην ιστορία ενός άνδρα που προσπαθεί να βρει τη θέση του στον κόσμο και συγχρόνως να προσδιορίσει τη σχέση του με το γυναικείο αρχέτυπο. Αν η γυναίκα αντιπροσωπεύει τη Φύση, ενώ ο άνδρας την επιθετική και κτητική δύναμη, τότε βλέπεις ότι η ταινία έχει θέμα της τη σύγκρουση αυτών των δύο δυνάμεων - και μάντεψε ποιος κερδίζει!»
Της ΕΡΣΗΣ ΔΑΝΟΥ
enet