Αναμνήσεις από το παρελθόν του MTV στην Ελλάδα...

Που πήγε αυτό το MTV; Ανακαλύπτοντας την χαμένη εικόνα του καναλιού σε μια συνέντευξη της Simone Angel... 
Αναμνήσεις από το παρελθόν του MTV στην Ελλάδα, αποτελούν δυο κείμενα του Αρη Δημοκιδη (από τη lifo.gr), τώρα που πλησιάζει και η γενέθλια μέρα του καναλιού (01/08), το οποίο επηρέασε μουσικά τη γενιά εκείνης της εποχής και άφησε πολλές και δυνατές αναμνήσεις, που σήμερα ίσως μόνο το "VH1 Classic" μπορεί να τις επαναφέρει...


"Την περίοδο ’88-’96 η διάθεσή μας εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό απ' το αν πιάναμε MTV ή αν είχε πάλι χιόνια. Μεγάλο βασανιστήριο, ειλικρινά. Στα τέλη των '80ς η άφιξή του στην Ελλάδα (όπως και του Super Channel και του Sky, εν μέσω ενός υπογείου δορυφορικού πολέμου Kυβέρνησης – Δήμων, όπου ο καθένας χάριζε δωρεάν κανάλια για να πάρει ψήφους), ήταν πραγματικά κάτι σπουδαίο"...
"Η γρήγορη, πολύχρωμη –και αρκετά προχωρημένη- αισθητική (που έμεινε γνωστή ως αισθητική MTV), ήταν κάτι καινούριο για ένα παιδί που περίμενε κάθε Παρασκευή το Μουσικόραμα και μια φορά το μήνα τα μουσικά περιοδικά για να ενημερωθεί. Κάτι γινόταν όμως στη Θεσσαλονίκη και κάθε λίγους μήνες το MTV κοβόταν, άλλοτε για λίγο, συνήθως για πολύ. Το σκοτσέζικο ντους οφειλόταν συνήθως σε τοπικά κανάλια που έπεφταν στην ίδια συχνότητα. Έπαιρνα λοιπόν τηλέφωνο την ΕΡΤ, συχνά με διαφορετικές φωνές, για να διαμαρτυρηθώ. Mε συνέδεαν με κάτι τεχνικούς, αυτοί με κάτι άλλους και στο τέλος έλεγα το Μεγάλο Παράπονό μου σε κάποιον άσχετο που έλεγε ότι περιμένουν να ψηφιστεί νόμος για τις άδειες των καναλιών, που θα ξεκαθαρίσει το τηλεοπτικό τοπίο (χα!)".

 "Γύρω στο ’93 στη συχνότητα του MTV έπεφτε η Ωμέγα Τηλεόραση, που τότε την είχε το Ράδιο Θεσσαλονίκη. Είχα βγει έξω απ’ τα ρούχα μου: το Ωμέγα είχε άλλες δ ύ ο συχνότητες – δεν ήταν μόνο υπερβολή, ήταν σχεδόν ύβρις! Πήρα τηλέφωνο στο Ράδιο Θεσσαλονίκη (ήμουν μουσικόφιλος μαθητής με πολύ χρόνο στα χέρια του) και μίλησα με τον Λευτέρη Μαρόγλου, γνωστό δημοσιογράφο της πόλης, εν μέρει υπεύθυνο για την εξαφάνιση του MTV για πολλά χρόνια απ' τον δέκτη μου. «Τι το θες το MTV παιδάκι μου; Έχουμε κι εμείς μουσικές εκπομπές» είχε το θράσος να μου πει".
 "Το παιχνίδι on – off με το MTV είχε αίσιο τέλος όταν έβαλα Nova (00s). Τότε το έπιανα βρέξει χιονίσει, αλλά δεν ήταν το ίδιο. Κυριολεκτικά, δεν είναι το ίδιο κανάλι: ελάχιστα βίντεο-κλιπ, έλλειψη μουσικής ενημέρωσης, καμία αίσθηση του επείγοντος, εφηβικά σίριαλ, ριάλιτι χωρίς τέλος, χαζοεκπομπές με φάρσες. Έχουν περάσει σχεδόν 35 χρόνια από τότε που οι Αμερικανοί αντίκρισαν για πρώτη φορά ένα 24ωρο κανάλι με βίντεο-κλιπ (όταν σχεδόν δεν ήξεραν τι είναι αυτό)."
Πηγή: www.lifo.gr

Που πήγε αυτό το MTV; Ανακαλύπτοντας την χαμένη εικόνα του καναλιού σε μια συνέντευξη της Simone Angel... 
"Αυτή η συνέντευξη της Simone Angel με τον Aphex Twin στο MTV του 1996 είναι ένα κλασικό δείγμα των παλιών-καλών ημερών του καναλιού και ταυτόχρονα ένα υπόδειγμα τηλεοπτικής συνέντευξης. Υπενθυμίζει κάτι ξεχασμένο στα βάθη των τηλεοπτικών αιώνων: Δεν αρκούσε να είσαι νέος και ωραίος για να δουλέψεις στο MTV. Δεν αρκούσε να «γράφεις» μπροστά στην τηλεοπτική κάμερα. Έπρεπε εκτός από αυτά να είσαι ενημερωμένος και να ξέρεις τα πάντα για αυτόν που έχεις απέναντι σου. Την ίδια στιγμή ήταν απαραίτητο να μπορούσες να δίνεις την αίσθηση ότι όλα κινούνται με τον συνομιλητή σου σε ένα ανάλαφρο, χαλαρό, κλίμα, σε μια φούσκα που θα έπρεπε να είσαι έτοιμος να την σπάσεις αλλάζοντας τα πάντα όταν εσύ το έκρινες απαραίτητο. Παρατηρήστε την σκηνή μετά το όγδοο λεπτό όταν τον ρωτάει για το εξώφυλλο που απεικονίζει τον τάφο του αδερφού του Richard James (πέθανε τρία χρόνια πριν την γέννηση του και η μητέρα του έδωσε το ίδιο όνομα). Εκείνη σοβαρεύει, για λίγα λεπτά η φωνή του Aphex Twin «σπάει» και με μια αστραπιαία κίνηση που διαρκεί λιγότερο από δυο δευτερόλεπτα, η κάμερα καρφώνεται στα μάτια του μουσικού προσπαθώντας να «κλέψει» μια στιγμή. Η ταχύτητα του καναλιού στην υπηρεσία του συναισθήματος. Το πρόσωπο της Simone Angel σε όλη την διάρκεια της συνέντευξης είναι ένας καμβάς συναισθημάτων. Οι λέξεις δεν αρκούν, τα πάντα αποτυπώνονται σε αυτό. Την ίδια στιγμή έχει δημιουργηθεί ένα κλίμα ανάμεσα τους που σε καμία περίπτωση δεν ακυρώνει τους ρόλους τους. Δεν είναι φίλοι αλλά δεν είναι και ξένοι. Είναι κοντά (κυριολεκτικά και μεταφορικά) αλλά ο καθένας κάνει την δουλειά του. Και ο στόχος από την πλευρά της Simone Angel παραμένει ένας μέχρι το τέλος: Η πληροφορία. Είναι μια συνέντευξη που απευθύνεται σε ένα νεανικό κοινό που θέλει όμως πάνω από όλα να ενημερωθεί για την μουσική".
 "Ο αντίλογος στα παραπάνω λέει το εξής: Αυτό το μοντέλο μουσικής τηλεόρασης τελείωσε. Την πληροφορία το κοινό την παίρνει μόνο του μέσω ίντερνετ. Μαθαίνει ότι έχει να μάθει. Τέτοιες συνεντεύξεις είναι περιττές. Είναι όμως; Η (τηλεοπτική) ιστορία έχει δείξει τα εξής: Οι καλύτεροι δημοσιογράφοι της τηλεόρασης σε όλες τις εποχές ήταν αυτοί που κατάφερναν να αποκωδικοποιήσουν την πληροφορία βάζοντας μέσα σε αυτή το προσωπικό τους στίγμα. Είτε πρόκειται για το ανάλαφρο MTV είτε για το σοβαρό CNN. Αυτό το είδος τηλεόρασης είναι σήμερα πιο απαραίτητο από ποτέ, σε ένα κόσμο που συντηρεί την φτήνια των ριάλιτι ως κομμάτι της νεανικής κουλτούρας".


Πηγή: www.lifo.gr