…«Πράγματα που έπρεπε να έχουμε κάνει από το 2001, σπεύδουμε να τα κάνουμε σήμερα βιαστικά και χωρίς πρόγραμμα», επισημαίνει ο διευθυντής του Ινστιτούτου Οπτικοακουστικών Μέσων Ροδόλφος Μορώνης…
Οι επισημάνσεις ανήκουν στον πρόεδρο και διευθυντή του Ινστιτούτου Οπτικοακουστικών Μέσων Ροδόλοφο Μορώνη -που έχει «περάσει» και από το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης- και τονίζει ότι δυστυχώς δεν υπάρχει ουσιαστική συνεργασία μεταξύ ΕΣΡ και ΙΟΜ... Οταν του επισημαίνουμε την καθυστέρηση που εμφανίζουμε στην ψηφιακή μετάβαση αλλά και τον αποσπασματικό και «άναρχο» τρόπο με τον οποίο επιχειρείται να γίνει αυτό, τονίζει: «Εκείνο που λείπει γενικότερα είναι ότι ποτέ δεν γίνεται μια έρευνα. Δεν βάζουμε κάτω να δούμε τι συμβαίνει, ποιες είναι οι παράμετροι, τα στοιχεία για να κάνουμε τις επιλογές μας. Προχωράμε "άτσαλα". Πράγματα που θα έπρεπε να τα έχουμε κάνει από το 2001-02 σπεύδουμε να τα κάνουμε γρήγορα, χωρίς σε βάθος προγραμματισμό, με αποτέλεσμα να ανακαλύπτουμε ότι κάτι δεν πάει καλά ή ότι ορισμένες επιλογές μας δεν ήταν οι καλύτερες»…
«Πριν από δύο χρόνια στην ημερίδα που κάναμε για την ψηφιακή είχα επισημάνει ότι έχουν αρχίσει να χτίζονται "αυθαίρετα" και κανένας δεν δίνει σημασία. Φοβάμαι ότι ακόμα βαδίζουμε έτσι, με "αυθαίρετα". Δεν ξέρουμε για παράδειγμα αν ο πάροχος της ψηφιακής πλατφόρμας και των "λεωφόρων" της θα τις αγοράζει ή θα του προσφέρονται. Στην Ευρώπη υπάρχουν και τα δύο μοντέλα. Πόσα είναι τελικά τα μπουκέτα; Υπάρχει η μελέτη του Πολυτεχνείου που δείχνει ότι υπάρχει η δυνατότητα 12 ψηφιακών μπουκέτων. Όλες οι χώρες έχουν αυτή τη δυνατότητα, αλλά το μάξιμουμ που έχουν δώσει είναι έξι, καθώς κρατάνε κάποια για άλλες χρήσεις... Ο Θόδωρος Ρουσόπουλος προσπάθησε να κερδίσουμε το χαμένο χρόνο στο θέμα και το πέτυχε σε σημαντικό βαθμό. Το αν η πορεία δεν μοιάζει ούτε εύκολη ούτε ομαλή δεν αποτελεί ευθύνη του πρώην υπουργού Επικρατείας. Οφείλεται στις στρεβλώσεις και την παθογένεια της οπτικοακουστικής αγοράς στη χώρα μας»...
Μήπως τελικά αντιμετωπίσουμε και στην ψηφιακή παρόμοια προβλήματα με εκείνα της «άναρχης» εισόδου στην αναλογική τηλεόραση;
«Οχι ακριβώς. Δεν μπορεί να είναι τόσο άναρχα, γιατί μιλάμε για τεχνολογία που δεν έχει κατακτηθεί ακόμη από μεγάλο μέρος των καναλιών που εκπέμπουν. Κακά τα ψέματα, τα περιφερειακά κανάλια, που αντιμετωπίζουν πρόβλημα για το πέρασμα στην ψηφιακή και λόγω νομοθεσίας και εξαιτίας έλλειψης συγκεκριμένου σχεδιασμού, τα περισσότερα μπορούν να κάνουν ψηφιακή μετάδοση, ενώ η παραγωγή τους θα είναι αναλογική που είναι περίπου δώρον άδωρον. Τα κανάλια εθνικής εμβέλειας είχαν υποχρέωση από το 2000 να έχουν δυνατότητα ψηφιακής παραγωγής, αλλά μέχρι το 2005 που θυμάμαι υπήρχαν ορισμένα που δεν είχαν τέτοιες δυνατότητες. Υπήρχε μάλιστα προβληματισμός στο ΕΣΡ κατά την προσπάθεια αδειοδότησης, καθώς δεν θα μπορούσε να δώσει άδειες σε ορισμένους γιατί δεν συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις του νόμου»...
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,id=32825812
Οι επισημάνσεις ανήκουν στον πρόεδρο και διευθυντή του Ινστιτούτου Οπτικοακουστικών Μέσων Ροδόλοφο Μορώνη -που έχει «περάσει» και από το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης- και τονίζει ότι δυστυχώς δεν υπάρχει ουσιαστική συνεργασία μεταξύ ΕΣΡ και ΙΟΜ... Οταν του επισημαίνουμε την καθυστέρηση που εμφανίζουμε στην ψηφιακή μετάβαση αλλά και τον αποσπασματικό και «άναρχο» τρόπο με τον οποίο επιχειρείται να γίνει αυτό, τονίζει: «Εκείνο που λείπει γενικότερα είναι ότι ποτέ δεν γίνεται μια έρευνα. Δεν βάζουμε κάτω να δούμε τι συμβαίνει, ποιες είναι οι παράμετροι, τα στοιχεία για να κάνουμε τις επιλογές μας. Προχωράμε "άτσαλα". Πράγματα που θα έπρεπε να τα έχουμε κάνει από το 2001-02 σπεύδουμε να τα κάνουμε γρήγορα, χωρίς σε βάθος προγραμματισμό, με αποτέλεσμα να ανακαλύπτουμε ότι κάτι δεν πάει καλά ή ότι ορισμένες επιλογές μας δεν ήταν οι καλύτερες»…
«Πριν από δύο χρόνια στην ημερίδα που κάναμε για την ψηφιακή είχα επισημάνει ότι έχουν αρχίσει να χτίζονται "αυθαίρετα" και κανένας δεν δίνει σημασία. Φοβάμαι ότι ακόμα βαδίζουμε έτσι, με "αυθαίρετα". Δεν ξέρουμε για παράδειγμα αν ο πάροχος της ψηφιακής πλατφόρμας και των "λεωφόρων" της θα τις αγοράζει ή θα του προσφέρονται. Στην Ευρώπη υπάρχουν και τα δύο μοντέλα. Πόσα είναι τελικά τα μπουκέτα; Υπάρχει η μελέτη του Πολυτεχνείου που δείχνει ότι υπάρχει η δυνατότητα 12 ψηφιακών μπουκέτων. Όλες οι χώρες έχουν αυτή τη δυνατότητα, αλλά το μάξιμουμ που έχουν δώσει είναι έξι, καθώς κρατάνε κάποια για άλλες χρήσεις... Ο Θόδωρος Ρουσόπουλος προσπάθησε να κερδίσουμε το χαμένο χρόνο στο θέμα και το πέτυχε σε σημαντικό βαθμό. Το αν η πορεία δεν μοιάζει ούτε εύκολη ούτε ομαλή δεν αποτελεί ευθύνη του πρώην υπουργού Επικρατείας. Οφείλεται στις στρεβλώσεις και την παθογένεια της οπτικοακουστικής αγοράς στη χώρα μας»...
Μήπως τελικά αντιμετωπίσουμε και στην ψηφιακή παρόμοια προβλήματα με εκείνα της «άναρχης» εισόδου στην αναλογική τηλεόραση;
«Οχι ακριβώς. Δεν μπορεί να είναι τόσο άναρχα, γιατί μιλάμε για τεχνολογία που δεν έχει κατακτηθεί ακόμη από μεγάλο μέρος των καναλιών που εκπέμπουν. Κακά τα ψέματα, τα περιφερειακά κανάλια, που αντιμετωπίζουν πρόβλημα για το πέρασμα στην ψηφιακή και λόγω νομοθεσίας και εξαιτίας έλλειψης συγκεκριμένου σχεδιασμού, τα περισσότερα μπορούν να κάνουν ψηφιακή μετάδοση, ενώ η παραγωγή τους θα είναι αναλογική που είναι περίπου δώρον άδωρον. Τα κανάλια εθνικής εμβέλειας είχαν υποχρέωση από το 2000 να έχουν δυνατότητα ψηφιακής παραγωγής, αλλά μέχρι το 2005 που θυμάμαι υπήρχαν ορισμένα που δεν είχαν τέτοιες δυνατότητες. Υπήρχε μάλιστα προβληματισμός στο ΕΣΡ κατά την προσπάθεια αδειοδότησης, καθώς δεν θα μπορούσε να δώσει άδειες σε ορισμένους γιατί δεν συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις του νόμου»...
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,id=32825812